وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا

و اوست آن که شب را برای شما پوششی [=پناهی برای استراحت] 50 و خواب را تعطیل [=توقف موقت فعالیت‌های خستگی‌آور روز و موجب تجدید قوا] 51 و روز را [هنگام] پراکنده شدن [در زمین، در پرتو نور برای کسب و کار] قرار داد.52

50- قرآن شب را عمدتاً وسیله‌ای برای سکون و آرامش شمرده، اما در این آیه، و آیه 10 سوره نباء (78:10) ، پرده شب را همچون «لباسی» که شخص را می‌پوشاند و در بر می‌گیرد توصیف نموده است.

51- معنای اصلی «سبت» و «سبات»، تعطیل موقت است، مثل زنگ تفریح مدارس یا تعطیلات آخر هفته و آخر سال و غیره که فرصتی برای رفع خستگی و تجدید انرژی به شمار می‌رود. از نظر فیزیولوژی، همه می‌دانند که کار مداوم و خسته کننده روز و فعل و انفعالات اعضاء و جوارح، تغییراتی در ترکیب شیمیائی خون به وجود می‌آورد که وقتی نسبت آن به حدّ معینی رسید، سمومات ناشی از خستگی به صورت اتوماتیک مغز و اعصاب و عضلات را به توقف و تعطیلی می‌کشاند، و گرنه رقابت بر سر درآمد بیشتر ممکن بود کسانی را تا سرحدّ مرگ به کار و کثرت مال مشغول سازد.

52- نشور، با نشر و انتشار و منتشر و... همریشه است. قیامت نیز به دلیل برخاستن آدمیان از خاک و پراکنده و روان شدن به سوی سرنوشت «نشور» نامیده شده است.