وَالَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا يَزْنُونَ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ يَلْقَ أَثَامًا
و کسانی که در کنار خدا معبود دیگری [برای حاجات خود، در دفع ضرر و جلب منفعت] نمی‌خوانند و کسی را که خدا [ریختن خونش را] حرام کرده، جز به حق [=مطابق حکم قصاص یا در جنگ دفاعی] نمی‌کشند و زنا نمی‌کنند، که هر کس چنین کند، به عقوبتی [ناشی از تنگنای خودپرستی] خواهد رسید. 73
73- اغلب مترجمین، واژه «اثم» را معادل گناه گرفته‌اند. ذنب، جور و جرم و... را هم گناه ترجمه می‌کنند، در حالیکه هر کدام از این واژه‌ها معنای ویژه خود را دارند. واژه «اثم» مقابل واژه «بِرّ» می‌باشد. بِرّ، دلالت بر همه جانبه بودن نیکی و تعمیم آن و وسعت نظر می‌کند و «اثم» کاملا برعکس است و دلالت بر تنگ‌نظری، خودخواهی و محدودیت دید آدمی دارد.
سه نشانه دیگر از عبادالرحمن در این آیه مشهود است؛ خداپرستی خالص از شرک، نگهداری حرمت جان دیگران، و پرهیز از زناکاری.