83- جمله «من فکر می‌کنم، پس هستم» از رنه دکارت فیلسوف فرانسوی عنوان مناسبی است برای فهم بهتر این آیه که بودن آدمی و ارزش او را نزد خدا در خواسته‌ها، آرزوها و آرمان‌هائی [معنای دعا] که طلب می‌کند می‌شمارد، یعنی سقف خواسته‌های هر کس ارتفاع شخصیت او را نشان می‌دهد. کلمه «یَعْبَأُ» که فقط یکبار در قرآن آمده، از ریشه «عِبأ» معنای ثقل و سنگینی می‌دهد. گوئی پروردگار عالم در کفه ترازوی سنجش انسانها، بر حسب سقف دعاهاشان [بلندای ارزش‌ها و آرمان‌شان] سنگ سرنوشت می‌گذارد.

84- منکران توحید، خواندن مستقیم و بدون واسطه خدا را، جز از طریق شفاعت بُت‌ها و توسل به آن‌ها، غیرممکن می‌شمردند و تکذیب می‌کردند. از آنجائی که خواندن و خواستن غیر خدا سرابی بیش نیست [رعد 14 (13:14) ] چنین انحرافی، آثار و عوارض عذاب‌آوری دارد که «ملازم» و پیوسته با هر خواسته‌ای است [یَکُونُ لِزَامًا].