1- میان سه سوره پشت سرهم: شعراء [26]، نمل [27] و قصص [28]، که با «طس» یا «طسم» شروع شده‌‏اند، با سوره طه [20] ارتباطی موضوعی برقرار می‌باشد. مهم‌ترین موضوع هر چهار سوره، شرح زندگی و رسالت حضرت موسی(ع) است و این داستان محور اساسی سوره‌‏های مذکور را تشکیل می‏‌دهد. شگفت اینکه کلماتی که در این سوره‌‏ها، به خصوص در داستان حضرت موسی(ع) به کار رفته، بیش از سوره‌های دیگر قرآن حرف «ط» در آن به کار رفته است. مثل: طور، طوی، طود، طغیان، طریقه، طین، طیبات و غیره.
اگر خواسته باشیم به کمک محاسبات آماری رابطه‌ای بین حرف «ط» در این سوره‌ها پیدا کنیم را به ارقامی می‌‏رسیم، که تماماً مضربی از عدد «9» یا «19» می‌باشد.
تعداد آیاتی که در بخشی از سوره طه [20] به حضرت موسی اختصاص یافته 90 آیه [10×9] از 135 آیه [9×15] می‌باشد و حرف «ط» در این آیات 19 بار به کار رفته است. مثل: طه، طوی، طغی [2 بار]، اصطنعتک، اعطی، طریقتکم، فلاقطعن، فطرنا، خطایانا، طریقا، طور، طیبات، تطغوا، افطال، اطیعوا، خطبک، یفرط، یطغی.
در کل سوره، 27 کلمه [9×3] با حرف «ط» به ‌کار رفته است.
تعداد کلماتی که در بخشی از سوره‏‌های شعراء [26]، نمل [27] و قصص [28] به حضرت موسی(ع) اختصاص یافته و در آنها حرف «ط» به کار رفته است 19 کلمه می‌‏باشد: در سوره شعراء [26]: ینطلق، لاقطعن، خطایانا، کالطود ؛ در سوره نمل [27]: تصطلون ؛ در سوره قصص [28]: طائفه، فالتقطه، خاطئین، ربطنا، شیطان، یبطش، خطبکما، طور، تصطلون، شاطى، سلطانا، طین، فاطلع، فتطاول.
اگر مجموع کلماتی را که در هر چهار سوره شامل حرف «ط» می‌‏باشد [بدون احتساب حروف مقطعه] در نظر بگیریم، 38 کلمه [2×19] می‌‏باشد. همچنین، تعداد کلماتی که در هر چهار سوره، ریشه آنها با حرف «ط» آغاز می‌‏شود، دقیقاً 19 کلمه است مثل: طوی، طغی [2 بار]، طریقتکم، طریقاً، طور [3 بار]، طیبات، تطغوا، طال، اطیعوا، یطغی، ینطلق، طود، طائفه، طین، فاطلع، فتطاول
با توجه به ارتباط دقیق موضوعی در چهار سوره مورد نظر و کاربرد حساب شده حرف «ط» در این چهار سوره [در ارتباط با رسالت حضرت موسی] چنین به نظر می‌رسد که حرف «ط» رمزی است برای یاد‌آوری رسالتی که حضرت موسی در رابطه با امّت بنی‏‌اسرائیل به عهده داشته است.