67- ساختن نمادهائی ظاهراً هنری بر سر هر بلندی، به نظر می‌رسد نوعی تفاخر و رقابت با محلات و شهرهای مجاور بوده باشد [والله اعلم]. مسئله هنر برای هنر یا برای مردم، همچنان در روزگار ما مطرح است. در بسیاری از میادین شهرهای اروپائی، چنین نمادهائی، که الزاماً عملکرد و پیامی هم جز یادگاری تاریخی ندارد، همچنان پابرجاست.
در شرایطی که مردمانی در شدت فقر و محرومیت به سر می‌برند، صرف هزینه‌های گزاف برای ساخت آسمان‌خراش‌هائی رقابتی که حاصلی جز خودنمائی دروغین ملی در پیشرفت و توسعه ندارد [همچون برج‌های بلند در عربستان، دوبی، جمهوری آذربایجان و حتی ایران] در حالی که طراحان و سازندگان آن از کشورهای اروپائی و آمریکا هستند و خود جز به ندرت به چنین اسراف‌هائی بیهوده دست نمی‌زنند، آیا شبیه همان کار قوم هود نیست؟