77- «عالمین» همان مردم و جهانیان‌اند. انتقاد لوط از قومش این بود که چرا از میان عالمین سراغ مذکرها می‌روید [أَتَأْتُونَ الذُّکْرَانَ مِنَ الْعَالَـمِینَ]؟ در حالی که وقتی فقط دو جنسیت وجود دارد، طبیعی‌تر به نظر می‌رسید که بگوید: آیا به جای مؤنث سراغ مذکر می‌روید؟ اما چرا از «عالمین» استفاده کرده است؟
از طرفی آیه 70 سوره حجر (15:70) [قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَکَ عَنِ الْعَالَـمِینَ] اعتراض قوم همجنس‌گرای لوط را به آن پیامبر، به دلیل پذیرش مردمانی غریبه و مسافر به عنوان مهمان در منزل خویش بیان کرده است. در آیه مذکور این غریبه‌ها را «عالمین» نامیده است. گویا شهری که در آن می‌زیستند، در مسیر کاروان‌های تجارتی قرار داشته و این قوم از موضع خود برتربینی، و شاید خسیس بودن، تمایل نداشتند با کاروانیان و مسافران ارتباطی داشته باشند و بدخواهی و بدبینی‌شان حتی موجب شده بود که برای منصرف ساختن کاروانیان از گام گذاشتن در شهرشان به آنها تجاوز کنند که به تدریج بر این کار خو گرفته و حریص شدند.
با توجه به آیه 70 سوره حجر (15:70) چنین به نظر می‌رسد [والله اعلم] که پیام سخن لوط به قومش این باشد که آیا از این همه منافعی که از آشنائی و ایجاد تبادل فرهنگی و اقتصادی با جهانیان متصور است، شما فقط از بُعد جنسی، آن هم با مذکرها به مسئله نگاه می‌کنید!؟ این برداشت را چه بسا استفاده کردن از کلمه «ذکران» که دلالت بر جنسیت مذکر می‌کند، به جای «رجال» که دلالت بر نوع مرد می‌کند، بیشتر تأیید نماید.