فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ

پس اگر راست می‌گوئی [که عواقب کار ما عذاب‌آور است] از آسمان پاره ابری [از خاکستر آتشفشان] بر سر ما ببار. 86

86- «کِسَف» به توده ابر متراکم تیره و باران‌زا گفته می‌شود [روم 48 (30:48) ]، و از آنجائی که ابرهای حاوی خاکستر و گدازه‌های آتشفشانی نیز از دور همین جلوه را دارند، به ابر عذاب نیز کِسف گفته شده است، با این تفاوت که چنین ابرهائی بر سر ظالمان ساقط می‌شود. طور 44 (52:44) - وَإِنْ یَرَوْا کِسْفًا مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا یَقُولُوا سَحَابٌ مَرْکُومٌ [اگر از دور پاره ابر تیره‌ای از عذاب ببینند که در حال بارش است گویند ابری است متراکم].