فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَـمِينَ
پس [اما به باور من] بی‌تردید همه آنها دشمن من [=به ضرر و خلاف سعادت من] هستند، مگر پروردگار جهانیان؛ 42
42- محور مهم ماجرای موسی و فرعون [آیات 10 تا 68] موضوع «ربوبیّت» و نقش ربّ‌العالمین بود و همه استدلال‌های حضرت موسی، در مواجهه با فرعونی که ادعای ارباب کل بودن می‌کرد، ناظر به جلوه‌های مختلف ربوبیت در آسمان‌ها و زمین، عالم انسان‌ها و طلوع و غروب خورشید بود. به این ترتیب می‌توان گفت در این سوره فرعون نماد «تکذیب ربّ‌العالمین» معرفی شده است.
از این آیه به بعد، و در جهت معکوس، قرآن شخصیتی را به ما معرفی می‌کند که نماد «تصدیق ربّ‌العالمین» به شمار می‌رود و این ردیف آیات، شناخت او از ربّ‌العالمین را در جلوه‌های مختلف زندگی انسان به ما می‌آموزد.