أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُخْفُونَ وَمَا تُعْلِنُونَ

چرا برای خدائی سجده نمی‌کنند که [هر پدیده] پنهان را در آسمان‌ها و زمین [از عدم یا خفا] برون می‌آورد [=حیات می‌بخشد] و می‌داند هر آنچه را که مخفی یا آشکارا عمل می‌کنید. 34

34- سجده نماد خاکساری و تسلیم مطلق به قدرت مطلق است. وقتی نور خورشید یا آثار حیاتی هر موجودی را خدا به پرتو‌افکنی و ظهور و بروز رسانده، چه جای تسلیم در برابر چیزی که خود رام نظام خداست؟ قرآن پرتو‌افکنی خورشید را با همین فعل «خَرَجَ» به خدا نسبت داده است: «وَأَغْطَشَ لَیْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا» [نازعات 29 (79:29) ] همچنین جوشش آب و خروج سبزه از زمین [نازعات 31 (79:31) ] و مشابه آن.