إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمْ أَعْمَالَهُمْ فَهُمْ يَعْمَهُونَ

بی‌تردید کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند [بدان جهت است که] اعمال‌شان را در نظرشان نیکو جلوه داده‌ایم 5 [لذا با از خود راضی بودن، دلیلی برای نگرانی از آینده ندارند] بنابراین سرگردان [در شناخت راه از بیراهه] هستند.

5- از خود راضی بودن نوعی خودفریبی است که معیارهای ارزشی را به جای حق، تابع نفس می‌کند، در این صورت، شخص هر آنچه خود بپسندد، نیکو می‌شمارد، تا جائی که زشت‌کاری‌هایش را زیبا و افسادش را اصلاح می‌بیند.
فاعلِ نیکو جلوه کردن اعمال شخص نزد خود را قرآن گاهی به شیطان نسبت داده [انعام 43 (6:43) ، انفال 48 (8:48) ، نحل 63 (16:63) ، نمل 24 (27:24) ، عنکبوت 38 (29:38) ]، گاهی به شرکاء شیطانی [فصلت 25 (41:25) ، انعام 137 (6:137) ]، گاهی به خدا [انعام 108 (7:108) ، نمل 4 (27:4) ] ولی بیشتر به صورت ناشناخته، که می‌تواند هر یک از موارد فوق باشد [انعام 122 (7:122) ، توبه 37 (9:37) ، یونس 12 (10:12) ، رعد 33 (13:33) ، فاطر 8 (35:8) ، مؤمن 37 (23:37) ، محمد 14 (47:14) و فتح 12 (48:12) ].