57- اصل بیست و یکم: «مات و مبهوت کردن حریف با علم و تکنیک برتر». در واژه «صرح» همچون صراحت و تصریح و... شفافیت و آشکار بودن نهفته است، ظاهرا صرح به فضای باز و صحن و حیاطی گفته می‌شود که وسیع و روباز باشد. گویا سلیمان با صنعتی پیشرفته‌تر از زمان، سقفی شیشه‌ای روی آبی جاری در سرای خود قرار داده بود که تازه‌واردان ناآشنا گمان می‌کردند پای در میان آب می‌نهند و به همین خاطر ملکه سبا دامن خویش برای عبور از آن بالا گرفته بود.

58- اهل لغت ممّرد را صاف شده و عاری از خلل و فرج یعنی کاملا صیقل شمرده‌اند.

59- اصل بیست و دوم: «تسلیم به ربّ، هدف نهائی». این ماجرا با تسلیم ملکه سبا به همراهی سلیمان به ربّ‌العالمین پایان می‌پذیرد. نام سلیمان همانطور که ذکر شد، از سلم و تسلیم گرفته شده است و موضوع تسلیم که در آیات 31، 38، 42، 44، 59، 81، 91 این سوره تکرار شده است از محورهای مهم این داستان محسوب می‌شود و سیاست حکیمانه سلیمان در سوق دادن ملکه سبا به تسلیم از آموزه‌های زیبای این سوره است.