وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِـحًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ فَإِذَا هُمْ فَرِيقَانِ يَخْتَصِمُونَ
و همانا به سوی قوم ثمود برادرشان صالح را فرستادیم 60 [برای ابلاغ این پیام] که خدای یکتا را بندگی کنید، پس [در برخورد با این دعوت] آنها دو دسته شدند که [برای محکوم کردن طرف مقابل] با یکدیگر چون و چرا می‌کردند. 61
60- به کار بردن عنوان «برادر» در اینجا برای نشان دادن موضع برادرانه و خیرخواهانه صالح نسبت به همشهریانش بود تا تأکید شود. او برای سلطه‌جوئی بر آنها و ریاست‌طلبی و مال‌اندوزی تلاش نمی‌کرد.
61- کلمه خصم را برخی «دشمن» ترجمه کرده‌اند، که چندان درست نمی‌باشد. معنای عداوت دشمنی است و کلمه دشمن برگردان مناسب‌تری برای «عدو» است. فرق عداوت با خصومت در این است که در عداوت دشمنی قلبی غلبه دارد، و در خصومت دشمنی لفظی. این سخن را می‌توان از 18 موردی که مشتقات کلمه خصم در قرآن آمده است، به روشنی دریافت کرد. در واقع خصومت جدال لفظی و دعوای زبانی است.