وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ مِن لَّدُنْ حَكِيمٍ عَلِيمٍ
و بی‌تردید تو قرآن را از نزد [خداوند] حکیم دانایی دریافت می‌داری 7 [پس تردیدی در اصالت این کتاب نداشته باش].
7- لقاء و ملاقات و تلاقی، روبرو شدن و مصادف گشتن با چیزی یا کسی است. این کلمه به صورت متعددی [تلقّی] به معنای روبرو کردن و تفهیم مطلب است. منظور این است که این قرآن ساخته‌های ذهنی و محصول اندیشه پیامبر در مشکلات اجتماعی و ارائه راه حلی بشری نیست، این قرآن از ناحیه خدای حکیم و علیم به او تفهیم شده است. این تأکید، پاسخگوی نظریاتی است که قرآن را سخن خود پیامبر و محصول راز و نیازهای متعالی او، بنابراین امری بشری و بازتاب دهنده افکار و نظریات زمانه و ابطال‌پذیر، می‌شمارد.