وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِيَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ صُنْعَ اللَّهِ الَّذِي أَتْقَنَ كُلَّ شَيْءٍ إِنَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَفْعَلُونَ
کوهها را می‌بینی و بی‌حرکت‌شان می‌پنداری، حال آنکه همچون گذر ابرها در گذارند، 99 [این است] آفرینش [حساب شده] خدائی که همه چیز را [به رغم ناپایداری‌های ذاتی] انتظام بخشید. 100 و خدا به آنچه می‌کنید کاملا آگاه است.
99- از نظر فیزیکی می‌دانیم که اجسام هر چقدر هم سنگین و به ظاهر متراکم باشند، وقتی زیر میکروسکوپ‌های اتمی قرار گیرند، معلوم می‌شود توده ابری رقیق و پراکنده بیش نیستند و فضای خالی میان اتم‌ها و الکترون‌های آنها میلیون‌ها برابر بیش از اجزای آنهاست. از نظر فیزیک‌دانان، میخی که در چوبی کوبیده می‌شود، ابری است که وارد ابری با تراکم کمتر می‌شود. ذکر این حقیقت علمی در جامعه بی‌سواد 14 قرن قبل، آیا بیانگرِ جز این حقیقت است که گوینده آن غیر خدا نمی‌تواند باشد؟
100- واژه «اتقن» از ریشه «تَقَنَ» فقط یک بار در قرآن آمده است. کتاب‌های لغت آن را محکم و خوب و استوار کردن معنا کرده‌اند. از مصادیق آن، آبِ غنی از رسوبات رساندن به زمین برای تغذیه و حاصلخیزی خاک است. به کار بردن فن و تکنیک را نیز در صنعت «تِقْنِیه» گویند. «أَتْقَنَ کُلَّ شَیْءٍ» در آیه مورد نظر، دلالت بر آفرینش حساب شده و دقیق هر چیزی می‌کند.