وَحَرَّمْنَا عَلَيْهِ الْمَرَاضِعَ مِن قَبْلُ فَقَالَتْ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى أَهْلِ بَيْتٍ يَكْفُلُونَهُ لَكُمْ وَهُمْ لَهُ نَاصِحُونَ
و ما [شیر] همه دایه‌ها را پیشاپیش بر او حرام کردیم 12 [به طوری که به رغم گرسنگی و گریه شدید، سینه هیچ زنی را نمی‌پذیرفت و در شرایطی که همسر فرعون و بقیه با نگرانی و دلسوزی متحیر مانده بودند چه کنند، خواهر موسی خود را نزدیک کرده و] گفت: آیا می‌خواهید به خانواده‌ای راهنمائی‌تان کنم که او را برای شما نگهداری کنند و خیرخواهش باشند؟
12- منظور از «حَرّمنا» در این آیه، حرام شرعی برای طفل چند روزه یا چند ماهه نیست. صرف نظر از معنای شرعی و فقهی آن، حلال چیزی است که به طور طبیعی «حلّ» و جذب می‌گردد؛ و حرام، حدود و حریمی است که بدن یا هر سیستم طبیعی برای حفظ خود در برابر آنچه ناسازگار با مزاج و ساختارش باشد اتخاذ می‌کند. در این مورد خاص، گوئی آن طفل فقط به بوی بدن و طعم شیر مادر عادت کرده و در برابر دیگران عکس‌العمل نشان می‌داده است [والله اعلم].