فَأَصْبَحَ فِي الْمَدِينَةِ خَائِفًا يَتَرَقَّبُ فَإِذَا الَّذِي اسْتَنصَرَهُ بِالْأَمْسِ يَسْتَصْرِخُهُ قَالَ لَهُ مُوسَى إِنَّكَ لَغَوِيٌّ مُّبِينٌ
ـ [در نگرانی از پی‌آمد چنین قتلی] موسی با ترس و انتظار 17 [از عکس‌العمل دستگاه فرعون] آن روز را به فردا رساند که [بار دیگر] کسی که دیروز از او یاری خواسته بود، همی به فریاد‌رسی‌اش می‌خواند! موسی گفت: مسلماً تو آشکارا به خطا می‌روی 18 [که هر روز موجب درگیری می‌شوی].
17- معنای «تَرَقَّبُ»، معادل انتظار است، با این تفاوت که در آن «مراقبت» از موضوع و مراعات احتیاط هم وجود دارد.
18- کلمه غَیّ، مقابل رشد [بقره 256 (2:256) : قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ] و غوایه، رفتن در راه هلاکت است. غوی کسی است که کار خطرناک و نیندیشیده‌ای می‌کند و به جای موفقیت و پیروزی، به شکست و هلاکت می‌رسد. تندروی‌های آن هوادار افراطی و احساساتی به تعبیر حضرت موسی موجب دستگیری و اعدام او می‌شد.