فَسَقَى لَهُمَا ثُمَّ تَوَلَّى إِلَى الظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ إِنِّي لِـمَا أَنزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ
پس [موسی دلسوزانه و در دفاع از حق مظلومان، گوسفندان‌شان را] برای آنها آب داد و سپس [در اثر خستگی و گرما] به سمت سایه [درختی که قبلا استراحت می‌کرد] برگشت و [در حالت در به دری و بی‌پناهی] گفت: پروردگارا، من به هر خیری که بر من فرو فرستی سخت نیازمندم. 27
27- فقیر [در باب فعیل] شدت فقر و نیاز را می‌رساند [مثل: علیم، بسیار دانا]. تأکید اِنَّ [در: انّی] نیز شدت نیاز موسی(ع) را به پناهگاهی امنی در فرارش از تعقیب مأموران فرعون و در بدری در کوه و دشت نشان می‌دهد.