فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِـمِينَ
سرانجام او و سپاهش را [به نتیجه اعمال‌شان] گرفتیم 43 و به دریاشان افکندیم، پس بنگر سرانجام ستمگران چگونه بود؟
43- اخذ، همان گرفتن است، اما گرفتن انواع و اقسام با مصادیق و کیفیت‌های مختلف دارد. مثل: گرفتن پیمان، گرفتن زینت [به خود بستن]، گرفتن دوست، گرفتن انتقام، گرفتن [انتخاب] راه... اما گرفتن خدا [در: فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ...] در مورد ستمگران، دامنگیر کردن آنها به عواقب و آثار اعمال‌شان می‌باشد. به کار بردن ضمیر «ما» [در أَخَذْنَا]، به جای «من»، نقش همه نظامات و نیروهای هستی را در این فرآیند نشان می‌دهد.