وَأَتْبَعْنَاهُمْ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ هُم مِّنَ الْمَقْبُوحِينَ

و در این دنیا لعنت [=دوری از رحمت] را پی‌آمدشان کردیم 44 و در آخرت نیز از زشت شمردگان خواهند بود. 45

44- تبعیت، پیروی کردن و دنبال کسی یا چیزی رفتن است و «أَتْبَعْنَاهُمْ» [در باب افعال]، عقوبت و کیفری را متعاقب و پیرو عمل کسی قرار دادن می‌باشد، همانطور که سوء تغذیه عواقب و آثار سوئی از نظر سلامتی جسم دارد، سوء رفتار نیز سلامتی روح و روان را به خطر می‌اندازد. معنای لعنت، دوری از رحمت است. کسی که در راه حق گام بردارد، خود را در معرض پرتو رحمت الهی قرار می‌دهد و کسی که حق را پایمال می‌کند و با آن در می‌افتد، مسلماً از رحمت الهی دور می‌شود.
در قرآن 8 بار ضمن توصیه به برخی کارهای شایسته، حاصل آن را در معرض رحمت الهی قرار گرفتن [لَعَلَّکُم تُرحَمُون] شمرده است [آل‌عمران 132 (3:132) ، اعراف 63 (7:63) و 204 (7:204) ، نور 56 (24:56) ، نمل 46 (27:46) ، یس 45 (36:45) ، حجرات 10 (49:10) ].

45- «قُبح» به نا‌پسندی گفته می‌شود. گاهی چشم، چیزی را زشت و ناپسند می‌بیند و گاهی نفس انسان نسبت به گفتار یا کردار کسی چنین احساسی پیدا می‌کند. «مَقْبُوحِینَ» کسانی هستند که ناپسند همگان‌اند و همه از آنها متنفرند.