وَقَالُوا إِن نَّتَّبِعِ الْهُدَى مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنَا أَوَلَمْ نُمَكِّن لَّهُمْ حَرَمًا آمِنًا يُجْبَى إِلَيْهِ ثَمَرَاتُ كُلِّ شَيْءٍ رِّزْقًا مِّن لَّدُنَّا وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ

ـ [برخی از مکّیان تمایل یافته به ایمان، اما عافیت‌طلب و محافظه کار] گفتند: اگر با تو از هدایت [قرآن] پیروی کنیم [=با تو همفکری نمائیم] از سرزمین‌مان کنده می‌شویم 47 [با سلب حمایت قبیله‌مان، آواره و اسیر می‌شویم]، آیا جز این است که ما برای آنها حریم امنی [=مکه] قرار داده‌ایم که انواع محصولات، که رزقی از جانب ماست، 48 به طرف آنها گسیل می‌شود؟ [برخورداری و رشد اقتصادی ناشی از تجارت و تبادل کالاها در مکه، ناشی از امنیت حریم مکه است] ولیکن [متأسفانه] بیشتر آنها نمی‌دانند [که همین امنیت را هم ما مقرّر کرده‌ایم].