قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِلَيْلٍ تَسْكُنُونَ فِيهِ أَفَلَا تُبْصِرُونَ
بگو: آیا هیچ اندیشیده‌اید که اگر خدا روز را برای شما تا قیامت همیشگی دارد، کدام معبودی است غیر او که برای شما شب را بیاورد تا در آن آرامش یابید؟ آیا نمی‌بینید؟ 54
54- آیات 71 و 72، دو پدیده شب و روز را به عنوان دو نشانه مهم ربوبیت متذکر شده است که در تداوم یکدیگر حیات زمینی را موجب شده‌اند. با این تفاوت که در مورد آیت شب گفته: «افلا تسمعون» و در مورد آیت روز: «افلا تبصرون». معنای سمع فهمیدن از طریق شنوائی و معنای بصر، فهمیدن با چشم بصیرت در پرتو روشنائی روز است.