63- جمله: «لَرَادُّکَ إِلَى مَعَادٍ» [تو را به بازگشتگاهی برمی‌گرداند] از جهاتی، به خصوص نکره آمدن کلمه معادٍ، دارای ابهام است، اما اگر این آیه را به شیوه تفسیر قرآن با قرآن، با آیه 7 همین سوره در کنار هم قرار دهیم، به نظر می‌رسد رفع ابهام گردد؛ در آیه 7 خداوند مادر موسی را که از رها کردن طفل نوزادش به امواج رودخانه نیل سخت دل نگران و مضطرب بود، وعده می‌دهد: «مترس و غصه مخور، ما او را به تو برمی‌گردانیم... إِنَّا رَادُّوهُ إِلَیْکِ]، در آیه 85 نیز با ذکر همین فعل [لَرَادُّکَ] رسول، خود را که فرمان یافته از موطن خود، مکه و کانون توحید [کعبه] هجرت نماید و خود را به امواج خطرات بسپارد، وعده می‌دهد، همان کسی که ابلاغ وحی را بر تو واجب کرده، مسلماً تو را به آغوش مام میهنت، مکه باز می‌گرداند. نکره آمدن کلمه معادٍ چه بسا دلالت بر پیروزمندانه برگشتن و عظمت و ابهت این بازگشت نماید. در ضمن به مصداق سوگند آغازین سوره بلد [لا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ] پیوند مبارک پیامبر با مکه و حل شدن او در تاریخ این شهر قابل فهم می‌باشد.