وَقَالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَيْنٍ لِّي وَلَكَ لَا تَقْتُلُوهُ عَسَى أَن يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ
و همسر فرعون [که گویا نازا بود، همین که دید مأموران فرعون با شناخت نژاد کودک قصد کشتنش را دارند] گفت: چشم من و تو روشن! نکشیدش، شاید سودی برای ما داشته باشد یا [اگر موافق باشی] او را به فرزندی بگیریم. [آنها چنین تصمیمی گرفتند] در حالی که [رمز کار و مشیّت الهی را] درک نمی‌کردند. 9
9- در اینجا فعل «لا یشعرون» در مورد ناآگاهی از نتیجه کار به کار رفته است. شعور از ریشه «شَعْر» [موی سر] به هر آنچه ظریف و نازک باشد، و درک و فهمش نازک بینی و دقت بخواهد گفته می‌شود. شاعر نکته‌سنج و ظریف سخن است و شعور به درک ظرایف و نکاتی گفته می‌شود که در ظاهر آشکار نیست.