قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطًا قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِيهَا لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ
[ابراهیم] گفت: در این شهر لوط [ساکن] است؛ گفتند: ما ساکنان آن را بهتر می‌شناسیم [نگران نباش]، او و خانواده‌اش را حتماً نجات می‌دهیم جز همسرش را که [همراه منحرفان] باقی خواهد ماند.31
31- همسر لوط با آن که بیش از همه با آن مربی و معلم خدایی ارتباط داشت، دست از عقاید شرک‌آمیز آباء و اجدادی خود دست برنداشت. لفظ «غابرین» که هفت بار در قرآن درباره این زن تکرار شده، با غبار که گرد و خاک هواست، هم ریشه می‌باشد. غابر کسی است که از رفتن و رشد و از کاروان کمال باز ماند و همچون غبار هوا بنشیند.