وَلَمَّا جَاءَهُمْ رَسُـولٌ مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُصَدِّقٌ لِّـمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌ مِّنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ كِتَابَ اللَّهِ وَرَاءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
همین که فرستاده‌ای از پیشگاه خدا بر آنها آمد که تصدیق‌کننده است بر آنچه [=توراتی که] با آنهاست، گروهی از کسانی که کتاب به آنها داده شده بود [تا راهنمای عملشان باشد]، کتاب خدا را پشت سر افکندند [=هوای نفس و تعصّبات قومی و نژادی خود را مقدّم داشتند]، انگار [از کتاب‌های آسمانی، هیچ] نمی‌دانند.
همین که فرستاده‌ای از پیشگاه خدا بر آنها آمد که تصدیق‌کننده است بر آنچه [=توراتی که] با آنهاست، گروهی از کسانی که کتاب به آنها داده شده بود [تا راهنمای عملشان باشد]، کتاب خدا را پشت سر افکندند [=هوای نفس و تعصّبات قومی و نژادی خود را مقدّم داشتند]، انگار [از کتاب‌های آسمانی، هیچ] نمی‌دانند.