وَلَوْ أَنَّهُمْ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَمَثُوبَةٌ مِّنْ عِندِ اللَّهِ خَيْرٌ لَّوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ

و اگر آنها [به جای پیروی از خرافات] ایمان می‌آوردند و [از تکرار آن] پروا می‌کردند، به یقین نتیجه آن نزد خدا بهتر بود [از منافعی که به دنبالش بودند]، کاش می‌دانستند. 212

212- آیا فقط یهودیان به جای شناخت رمز شکوفایی مُلک سلیمان، به پیروی از خرافات و موهوماتی که شیطان صفتان در وصف آن توانایی و تمدّن از خود ساخته بودند پرداختند، یا ذکر این داستان‌ها در قرآن برای عبرت و هشدار به مسلمانان است؟
اگر در جمله «وَاتَّبَعُوا مَا تَتْلُو الشَّیَاطِینُ عَلَى مُلْکِ سُلَیْمَانَ...» به جای مُلک سلیمان، مُلک محمد(ص) را قرار دهیم و به جای آبادی و امنیّت و فراوانی ملک سلیمان، تمدّن باشکوه اسلامی تا قرن 4 هجری را تصوّر می‌کنیم، آنگاه می‌توانیم وضعیت امروزی خود را با یهودیانی که موضوع این آیات بودند مقایسه کنیم تا معلوم شود ما نیز چه مقدار میراث پیامبر خود را ضایع کرده‌ایم!
قرآن شیوه‌های حکیمانه حکومت سلیمان را در 7 سوره به اجمال یا تفصیل بیان کرده است، با این حال آیا اطلاعات اکثریت ما از مُلک سلیمان، بیش از انگشتری و قالیچه سلیمان و بِلقیس، و از پدرش داود، بیش از صوت خوب و نی‌نوازی برگرفته از همان اوهام اسرائیلی، بدون مستند قرآنی است؟
آیا جز این است که بسیاری از ما به جای تدبّر در قرآن راهنمای عمل، به حواشی مفاتیح الجنان، برای کسب ثواب! و به چاه جمکران برای کسب حاجات پرداخته‌ایم؟ آیا نه این است که به جای پیروی از سنّت و سیره رسول مکرم و اهل بیت مطهرش، به گنبد و بارگاه و دخیل بستن به ضریح طلا و نقره دلخوش کرده و از توسل و تشفّع به آن اولیاء حق، که جز «وسیله» هدایت و نجات جستن، و «پیوستن» و شفع شدن با آنان در راه حق معنایی ندارد، وسیله‌ای برای دفع ضررها و جلب منافع دنیایی و دور زدن نظامات الهی ساخته و به توهّم پارتی‌بازی دچار شده‌ایم؟
چه حکمتی در مسلمانان معاصران پیامبر بود که آنها را از ذلت و زبونی دوران جاهلیت به اوج عزّت و علم و اقتدار رساند و قرنها بر تارک اندیشه و آبادی نشاند؟ آیا جز این است که ما نیز این میراث گرانقدر را رها کرده و از خرافات و موهوماتی که شیاطینی و شخصیت‌هایی دیگر بر ما خواندند پیروی کردیم و می‌کنیم؟ اگر غیر از این است، پراکندگی و ذلت و برادرکشی و آوارگی در سوریه، عراق، افغانستان و به جان هم افتادن برخی کشورهای اسلامی از کجاست؟
گر مسلمانی از این است که حافظ دارد
وای اگر از پس امروز بود فردایی