وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنفُسِكُم مِّنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ
و [شما مسلمانان در برابر کینه و حسادت آنها] نماز را به پا دارید [=ارتباطتان را با خدا تقویت کنید] و زکات بدهید [نفستان را تزکیه و پیوند اجتماعی خود را تقویت کنید] و هر خیری که برای [خانه آخرت] پیش فرستید، 227 [مطمئن باشید] آن را نزد خدا خواهید یافت، مسلماً خدا به آنچه می‌کنید بیناست [=چیزی از نظر او نمی‌افتد].
227- تقدیم اعمال اصطلاحی است بر پیش فرستادن و تدارک مصالح خانه آخرت در زمان حیات دنیا که از توصیه‌های قرآنی می‌باشد. این سومین خطاب تربیتی به مؤمنین است؛ اولین آن، پرهیز از گفتن «رعایت حال ما کن» [راعنا] و درخواست توجه تربیتی [وانظرنا] بود؛ دومین خطاب، عفو و صفح در برابر اهل کتاب و مشرکین بود تا بی‌جهت وقت و انرژی خود را در اصطکاک با حسودان هدر ندهند و در سومین خطاب، تحکیم ارتباط با خدا، خلق او، خودسازی و ساخت خانه آخرت توصیه می‌گردد.