وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
مشرق و مغرب [=گستره طلوع و غروب خورشید / همه جهات] از آنِ خداست، پس به هر طرف رو آورید، همانجا روی خداست، [چون] خداوند فراگیرنده همه، و بس دانا [به آفریدگان] است. 234
234- بنی‌اسرائیل به سوی بیت‌المقدس و مسلمانان به سوی کعبه نماز می‌گزارند، این دو کانون پایگاه پیامبران و قلب تپنده تاریخ پر تلاطم آنان بوده است که رویکرد به آن، هویّت تاریخی آنها را تداعی می‌نماید، وگرنه خدا در هیچیک از این دو مکان محدود نبوده و نیست و هیچ دلیلی ندارد به بهانه تفاوت مکان‌های عبادی و مناسک و مراسم مذهبی، اُمت‌ها یکدیگر را نفی کنند. در آیه 177 همین سوره (2:177) آمده است: «نیکی آن نیست که روی خود را به سمت مشرق [مسجد‌الحرام] یا مغرب [مسجد الاقصی] بگردانید؛ بلکه نیکوکار کسی است که به خدا و آخرت و فرشتگان و کتاب‌های آسمانی ایمان آورد و...».