أَمْ تَقُـولُونَ إِنَّ إِبْرَاهِمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطَ كَانُوا هُودًا أَوْ نَصَارَى قُلْ أَأَنتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَادَةً عِندَهُ مِنَ اللَّهِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ

یا می‌گویید ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط 286 [=رهبران معنوی 12 تیره از فرزندان یعقوب]، در حقیقت یهودی یا نصرانی بوده‌اند. بگو: شما بهتر می‌دانید یا خدا!؟ و کیست ستمگرتر از آن که گواهی خدا را که [در تورات و انجیل] نزد اوست کتمان کند؟ 287 و خدا از آنچه می‌کنید غافل نیست.

286- «سبط» را برخی اهل لغت انبساط در اولاد، یعنی تکثیر نسل دانسته‌اند و اسباط جمع آن است. گفته می‌شود اسباط بنی‌اسرائیل همان اولاد یعقوب، نوه ابراهیم خلیل می‌باشند. سبط بر کثرت نفرات و قبیله از اقبال و روی کردن به قبله و هدفی معین حکایت دارد.

287- چه ستمی بالاتر از آن که حقیقت آیین توحیدی ابراهیم و پیامبران پس از او را که ضامن سلامت و سعادت دنیا و آخرت و درمان‌بخش دردهای دشمنی و تفرقه است، متولیانی برای حفظ مقام و موقعیت خود از توده‌های مردم پنهان دارند. اگر مریدان و مقلّدان از چنین پرده‌پوشی‌هایی غافلند، خداوند علیم از عملکرد آنان غافل نیست.