الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ وَإِنَّ فَرِيقًا مِّنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ
کسانی [از متولیان دینی یهود و نصاری] که به آنها کتاب [=تورات و انجیل] داده‌ایم، او [=پیامبر اسلام / قبله] را همان‌سان که فرزندان خود را می‌شناسند [با بشارت‌های آشکاری که در کتابشان از مشخصات آن آمده] می‌شناسند، و [با وجود این] آگاهانه حقیقت را [از پیروانشان] پنهان می‌دارند. 300
300- توده‌های مردم نه چندان سواد و سر و کاری با کتاب دینی خود داشتند، و نه انگیزه و عوایدی از پنهان داشتن حقایقی از پیامبر اسلام و قبله؛ اما مبلغان و متولیان مذهبی که نقش خود را پاسداری از منافع طبقاتی و حفظ وضع موجود و ادامه سروری و سیادت خود می‌دیدند، به رغم آنکه بشارت ظهور و مشخصات و صفات او، یا قبله بنا شده توسط ابراهیم را در کتابشان خوانده بودند، عالماً عامداً آن را می‌پوشاندند.