إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَبَيَّنُوا فَأُولَئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَأَنَا التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
مگر کسانی که [از پوشاندن حقایق کتاب آسمانی] توبه کنند و [مفاسد حاصل از کتمان حقیقت را] اصلاح نمایند و [با صراحت و شجاعت، اشتباه خود را] بیان کنند. پس [در این صورت] توبه آنان را می‌پذیرم [=به رحمت بر آنان روی می‌آورم] و من بس توبه‌پذیر مهربانم. 334
334- گیاه پژمرده در گلدان یا باغچه، مادام که استعداد حیاتی خود را از دست نداده و خشک نشده باشد، امکان احیاء و بازگشت به طراوت و تازگی دارد. حیات معنوی انسان نیز با بی‌پرواییِ گناه یا پوشاندن حقایق [کفر]، به پلیدی سوق پیدا می‌کند. اگر گناهِ شخص در ارتباط با خالقش باشد، همین که برگردد [توبه] ظاهراً کفایت می‌کند. اگر حقوق کسی را ضایع کرده باشد، در بازگرداندن و جبرانش باید «اصلاح» کند، و بالاخره اگر موجب گمراهی مردمانی شده باشد، باید با شجاعت اخلاقی و به صراحت به اشتباه خود اعتراف نماید «وَبَیَّنُوا».