433- پس از پایان مناسک حج و انجام قربانی که انتظار می‌رود حاجیان از آرزوهای دنیایی منقطع شده و یکسره متوجه و متمرکز در آمال اخروی و ارزش‌های اخلاقی شده باشند، گروهی گویی منتظر مزد مناسک هستند! طلبکارانه تأمین راحت و رفاه زندگی مادّی خود را از خدا می‌خواهند. اینها چشم و دلشان به دنبال دنیاست و سقف دعاشان از برآورده شدن حاجات مادّی بالاتر نمی‌رود. در مقابل این گروه، که از انجام آداب ظاهری حج و شکل و قالب آن فراتر نرفته‌اند، کسان دیگری آنچه از دنیا خیر و مصلحت و پاک و حلال باشد [حسنه]، و نیز نیکویی آخرت را از خدا طلب می‌کنند و چون [برخلاف گروه اوّل] خود را بدهکار و گناهکار می‌دانند، نگهداری از آتش عواقب اعمالشان را هم از خدا تمنّا می‌کنند.