سَلْ بَنِي إِسْرَائِيلَ كَمْ آتَيْنَاهُم مِّنْ آيَةٍ بَيِّنَةٍ وَمَن يُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ
از [تاریخ] بنی‌اسرائیل [=دودمان یعقوب / یهودیان] پرس‌وجو کن که چه بسیار آیات روشن [=معجزات آشکار] بر آنها آوردیم 448 [ولی با لجبازی انکارش کردند]. و هر که نعمت خدا را -پس از آنکه به او رسیده- [با سوء استفاده از آن] مبدّل سازد، 449 [بداند که] خدا سخت عقوبت است. 450
448- سؤال پرسش است، اما نه الزاماً از اشخاص، مراجعه به تاریخ تحولات یک قوم و بررسی فراز و نشیب‌های آن نیز پرسشی است گویاتر و به حقیقت نزدیکتر. قرآن از شرک‌زدگی‌ها و ناشکری‌های قوم بنی‌اسرائیل، به رغم نعمات بی‌دریغی از هدایت و فضیلت که بر آنها ارزانی شده بود، در سوره‌های مختلف به تفصیل سخن گفته است. این اشاره تاریخی، پیوستگی لجبازی منکران در آیه قبل را به جریان ناسپاسی‌های یهودیان نشان می‌دهد.
449- تبدیل نعمت خدا، سوء استفاده از آن درخلاف خواسته نعمت‌دهنده است. همچون سوء استفاده از علم، قلم، قدرت اسلحه، آزادی و دین. بنی‌اسرائیل نعمت هدایت و نبوّت را با غرور و تعصّب تبدیل به تمایز و برتری‌طلبی قومی کردند.
450- ر ک به پاورقی 422 (2:196) .