487- می‌گویند قرآن زن را بازیچه و وسیله هوسرانی مرد ساخته و به او اجازه داده هرگونه هوس کرد با او همبستری کند! اما اگر ذهن خود را از پیشداوری‌های ناشی از تبلیغات مخالفین پاک کنیم و بی‌طرفانه و محقّقانه در این آیه بیندیشیم، می‌بینیم نه تنها مجوزی برای هوسبازی به هر شکل! به مرد نمی‌دهد، بلکه این ارتباط را به دلایل زیر با هدف تولید مثل موجّه می‌شمارد:
الف] تشبیه زن به کشتزار [حرث]، مقایسه‌ای است با تولید مثل در عالم گل و گیاه و اشاره به هدف بذرافشانی که چیزی جز برداشت میوه و محصول نیست.
ب] جمله «وَقَدِّمُواْ لأَنفُسِکُم» [برای خویش اثر نیکی از پیش بفرستید]، صریحاً نشان می‌دهد که هدف اصلی ارتباط زناشویی، تولید و پرورش فرزندان شایسته است که دستاورد مفید و محصول طبیعی هر ازدواجی است. هرچند همبستری به قصد غیر تولیدمثل هم ممنوع نشده است.
ج] تأکید آیه به رعایت پروای الهی [اتَّقُواْ الله]، که معنای آن مهار نفس در غلبه هوسهای مخالف حق می‌باشد، همچنین هشداری که در انتهای آیه به غافلان، در یادآوری ملاقات خدا [در روز حساب] داده، نشان می‌دهد که نه تنها به زن به عنوان کالای بهره‌برداری مرد نگاه نکرده، بلکه به مردان هشدار داده به این موضوع به چشم بذرافشانی و پرورش گُل در بوستان بشریت نگاه کنند.
د] این آیه که دقیقاً به دنبال آیه مربوط به «عادت ماهانه زنان آمده است، ظاهراً برای رفع توهّمات تاریخی در نجس شمردن زن در این مدت [ناشی از عقاید یهودیان و زرتشتیان] می‌باشد و تأکید کرده «عادت ماهانه» زنان فقط یک ناراحتی «أَذًى» است که پس از آن، همچون کشتزاری که برای کِشت و زرع به آن می‌روند، می‌توان به باغ و بوستان پرورش نسل درآمد.