وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَلَا تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لِّتَعْتَدُوا وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَلَا تَتَّخِذُوا آيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمَا أَنزَلَ عَلَيْكُم مِّنَ الْكِتَابِ وَالْحِكْمَةِ يَعِظُكُم بِهِ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ

و چون زنان را طلاق دادید و به پایان مدت [سه ماه عِده انتظار] خود رسیدند، یا به شیوه‌ای پسندیده [به طور جدّی] آنها را نگه دارید، و یا به شایستگی رهایشان سازید. و به حال زیان‌بخش نگاهشان ندارید تا [به حقوقشان] تجاوز کنید 502 و هرکس چنین کند، [بیش از دیگری] به خویش ستم کرده است. و آیات خدا را به استهزاء مگیرید 503 و نعمت خدا را بر خود به یاد آورید [که از گمراهی جاهلیت نجاتتان داد] و حقایقی از کتاب [=احکام و قوانین] و حکمت [=اخلاقیات] برای شما نازل کرد که به این وسیله شما را اندرز می‌دهد. و از خدا [در بد رفتاری با همسر] پروا کنید و بدانید بی‌گمان خدا از همه چیز آگاه است.

502- این رسم از گذشته وجود داشته که برای آزار زن و ممانعت از ازدواج او با مردی دیگر، پس از گذشت دوره سه ماه طلاق، با رجوع و آمیزشی موقّت او را در بلاتکلیفی سه ماهه دیگری قرار می‌دادند! چنین اذیت و آزاری نتیجه روحی روانی دوطرفه دارد و آزار دهنده با این کار تیشه به ریشه و روحیه خود می‌زند.

503- « تَعْضُلُوهُنَّ» از «عضل»، در تنگنا و تحت فشار قرار دادن است. همچنانکه عَضُله [ماهیچه] وسیله اعمال قدرت در کارهای سخت است. این فعل علاوه بر این آیه، در آیه 19 سوره نساء (4:19) نیز، در نهی از تحت فشار قرار دادن زن برای بازپس گیری هدایا پس از طلاق، آمده است.
استهزاء از ریشه «هزء»، سبک شمردن، بهاء قایل نشدن و اهمیت ندادن به اشخاص یا موضوعات است که در 34 آیه قرآن از ناحیه کافران به: خدا، آیات او، آخرت، رسولان، دین، نماز، سبیل‌الله و مؤمنین نسبت داده شده است. این کلمه را معمولاً معادل ریشخند و مسخره کردن می‌گیرند، اما ریشخند لفظی است که از نوع نگاه و ارزیابی اشخاص نسبت به دیگران یا باورهای آنها ناشی می‌شود و خوار شمردن و بی‌اعتنایی نسبت به آن‌ها را موجب می‌گردد. ریشخند و تمسخر دیگران امری عادی است، ولی آن‌ها عمدتاً موضوعاتی مثل: خدا و آیات و آخرت را انکار می‌کنند و سبک می‌شمارند. استهزای به آیات در 6 آیه قرآن آمده است: بقره 231 (2:231) ، نساء 140 (4:140) ، کهف 56 (18:56) و 106 (18:106) ، جاثیه 9 (45:9) و 35 (45:35) .