فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِّنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِن تُبْتُمْ فَلَكُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِكُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ
پس اگر چنین نکردید، در این صورت پذیرای جنگی از سوی خدا و رسولش باشید. 645 و اگر توبه کردید [=از اینکار برگشتید؛ اصل] سرمایه‌های شما متعلق به خودتان؛ [در این صورت] نه ستمی می‌کنید و نه مورد ستم واقع می‌شوید.
645- «اذن» را با تسامح اجازه ترجمه می‌کنند؛ اما هر اجازه‌ای دوطرف دارد؛ آنکه پذیرش می‌طلبد و آن که پذیرش می‌دهد. همچنانکه با نزدیک شدن اتومبیل به چهار راه چراغ سبز روشن می‌شود و اذن عبور می‌دهد. حرف مِنَ [در: بِحَرْبٍ مِّنَ اللهِ وَرَسُولِهِ] منشأ این جنگ را که رباخوار زمینه ساز آن شده و با خدا [اعتقادات مسلمانان] و با رسول [رهبری و نظامات جامعه] درافتاده اعلام می‌دارد. رِباخواری، هم تباه کننده اخلاق و ارزشهای الهی است و هم با عدالت و قسط در تضاد قرار می‌گیرد.