كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَكُنتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ

چگونه [قدرت] خدا را [در رستاخیز قیامت و زندگی مجدّد] انکار می‌کنید، 51 با آن که [در آغاز، خاکی] بی‌جان بودید، پس [از آن، خدا] شما را جان بخشید، سپس [بار دیگر] شما را می‌میراند [=به خاک برمی‌گرداند]، سپس [در قیامت، از درون خاک] زنده‌تان می‌کند، سپس به سوی او برگردانده می‌شوید. 52

51- به تصریح آیات متعددی از قرآن، [از جمله: عنکبوت 61 (29:61) و 63 (29:63) ، لقمان 25 (31:25) ، زمر 38 (39:38) ، زخرف 9 (43:9) و 87 (43:87) ] مشرکین به وجود خدا باور داشتند، ولی رستاخیز آخرت را انکار می‌کردند. ناسپاسی نسبت به خدا یا بندگان او، نادیده گرفتن نعمت و نمک نشناسی است.

52- سه بار تکرار «ثُمَّ» که دلالت بر مراحلی بلند مدت می‌کند، سیر رشد و کمال انسان را تا بی‌نهایت به تصویر می‌کشد.
از جمادی مُردم و نامی شدم
از نمـا مـردم ز حیـوان سـر زدم
مُردم از حیوانـی و آدم شدم
پس‌چه‌ترسم‌کِی‌ز‌مردن‌کم‌شدم
جملـه دیـگر بمیـرم از بشـر
تا بـرآرم از ملایـک بـال و پــر
بار دیگر از ملک پرّان شوم
آنچـه انـدر وهم نـایـد آن شوم