53- قانون تکامل موجودات زنده و سیر تحولّی حیات در کره زمین نشان می‌دهد که گونه‌های قبلی تماماً زمینه ساز و بستری برای شکل‌گیری پیچیده‌ترین نوع حیاتی، که ظرف دمیدن روح الهی و حامل امانت اختیار اوست، بوده‌اند.

54- اصطلاحِ «ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ» که 6 بار در قرآن تکرار شده، تعبیری است از به کمال رسیدن خلق و راه‌اندازی و کارکرد آن. مثل اتومبیل که پس از ساخت و خروج از کارخانه، آماده بهره برداری شده و راننده پشت فرمان قرار می‌گیرد [ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ]. یا مثل میوه که پس از رسیدن قابل مصرف می‌شود. سوار شدن بر کشتی یا چارپایان و مسلط گشتن و راندن آنان را قرآن با همین اصطلاح بیان کرده است [زخرف 13 (43:13) ].

55- سخن از هفت آسمان 9 بار در قرآن آمده است که تدبّر در آن را به وضوح نشان می‌دهد منظور همان طبقات جوّ زمین است، نه آسمان‌های فوقانی [کهکشان‌ها و ستاره‌ها]. دانش جوّ‌شناسی نیز نشان می‌دهد که بالای زمین را لایه‌های متعددی از عناصر مختلف و با تراکم متفاوت تشکیل داده که هر کدام نقش حیرت‌آوری برای حیات زمینی ایفا می‌کنند. این طبقات را بر حسب معیارهای مختلف، نامگذاری‌های متفاوت کرده‌اند. از جمله: تروپوسفر، تروپوپوز، استراتوسفر، استراتوپوز، مزوسفر، ترموسفر، اگزوسفر. تقسیم‌بندی دیگری نیز بر اساس اجزاء تشکیل‌دهنده آن کرده‌اند. مثل: هوموسفر [مخلوط یکسان]، هتروسفر [جدا جدا]، مگنتوسفر [طبقه مغناطیسی]. در هر حال این تقسیمات نشان مى‌دهد ماهیت و مکانیسم هر یک از این طبقات متفاوت است و چه بسا عدد هفت هم نماد کثرت باشد [والله اعلم]. برای شناخت بیشتر به کتاب «هفت آسمان» نوشته دکتر کریم رستگار مراجعه کنید.