قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَن تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
گفتیم همگی [=بنی‌آدم] از آن [شرایط بهشتی] فرود آیید، 78 و [در غربتِ زمینی] برای شما همواره هدایتی از سوی خویش خواهم فرستاد، پس کسانی که هدایت مرا پیروی کنند، نه بیمی بر آنان است و نه هرگز اندوهگین می‌شوند.
78- تغییر ضمائر تثنیه [دو نفره] در دو آیه قبل به ضمیر جمعی در این آیه، نشانگر هبوط همه آدمیان از محیط فراوانی و رفاه بهشتی به محیط کار و سختی است.