وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ

و کسانی که به هرآنچه بر تو و بر [پیامبران] پیش از تو نازل شده ایمان می‌آورند 8 و به آخرت [=سرای بازپسین نیز] یقین می‌کنند.9

8- ایمان به حقایقی که بر پیامبران پیشین نازل شده [نه الزاماً مطالب تحریف شده و سخنان بشری که در کتابهای مقدس آمده است] از اصول اعتقادی متّقین محسوب می‌شود. مؤمن واقعی به همه کتاب‌های آسمانی باور دارد [آل‌عمران 84 (3:84) و 119 (3:119) ، بقره 136 (2:136) و 285 (2:285) ، نساء 162 (4:162) ، مائده 59 (5:59) ]. در قرآن 14 بار آمده است که این کتاب تصدیق کننده حقایق کتاب‌های پیشین است.

9- افعال «یُؤْمِنُونَ» و «یُوقِنُونَ» در این آیه و آیه قبل، مضارع می‌باشد و دلالت بر مستمر بودن تلاش ایمانی برای بالا بردن عمق ایمان و یقین است. افزایش دائمی ایمان در قرآن بارها تأکید شده است [انفال 2 (8:2) ، توبه 124 (9:124) ، کهف 13 (18:13) ، فتح 4 (48:4) ].