وَإِذْ نَجَّيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُـوءَ الْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءَكُمْ وَفِي ذَلِكُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ
و [فراموش نکنید] آنگاه که شما را از [سلطه و ستم] فرعونیان نجات دادیم [که] به سختی عذابتان میدادند؛ پسرانتان را سر میبُریدند 104 و زنانتان را [برای کنیزی] زنده نگه میداشتند، و در این [مصیبتهای جانکاه برای شما] آزمونی بزرگ از سوی پروردگارتان بود. 105
104- برحسب آیه 25 سوره غافر (40:25) «...قَالُوا اقْتُلُوا أَبْنَاءَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ وَاسْتَحْیُوا نِسَاءَهُمْ وَمَا کَیْدُ الْکَافِرِینَ إِلاَّ فِی ضَلَالٍ»، کشتن پسران و زنده نگه داشتن دختران، حربه تهدید و سرکوب علیه مؤمنین به رسالت موسی بود و پیش از آن احتمالا موقّت و مقطعی برای مهار اقلیّت بوده است و اگر عمومیت داشت، نسل بردگان بنیاسرائیل به عنوان نیروی کار از بین میرفت.
105- منظور از ابتلاء، امتحان، فتنه و تمحیص که در قرآن آمده، تشخیص نمره قبولی افراد نیست، رشد و کمال ایجاب میکند آدمی در چالش سختیها قرار گیرد تا نیروهای بالقوه خداداد خود را در این مبارزه به فعلیت درآورد [ر. ک. به مقالات: فتنه، ابتلاء، امتحان از همین قلم]. ابتلاء و امتحان و فتنه، همچون بوته ذوب فلزات برای زدودن ناخالصیها و ظهور و بروز گوهر ناب انسانی است.