بَلَى مَن كَسَبَ سَيِّئَةً وَأَحَاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ
- [نه، چنین نیست] بلکه هر کس [کار] بدی کند 174 [=دستاورد بدی داشته باشد] و خطاهایش او را فرا گیرد 175 [=تمام رفتارش را تحت‌الشعاع خود قرار دهد]، پس چنین کسانی [به طبیعت اعمالشان] دوزخی‌اند و در آن جاودان خواهند بود.
174- کسب کردن تنها در مال و منافع مادّی نیست، همانطور که علم و تجربه را کسب می‌کنیم، بدی‌ها و خوبی‌ها را نیز کسب می‌کنیم و در ذات و شخصیت خود ذخیره می‌سازیم.
175- احاطه خطاها بر نفس، همچون سرطانی است که ریشه آن تمام اندام را فرا گرفته باشد، در این صورت امیدی به ادامه زندگی نیست، این وصف خطاکاران حرفه‌ای است، نه هر خطا کاری که به اشتباه گناهی کرده که البته راه بازگشت و جبران بر او گشوده است.