فَسُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَحِينَ تُصْبِحُونَ
پس منزه است خدا، [چه] آنگاه که [روز را] به آغاز تاریکی می‌رسانید،20 و [چه] آنگاه که [شب را] به صبح [=آغاز روشنایی] منتهی می‌سازید [=در همه لحظات شبانه روزی، تدبیر خدا مبرای از کوچک‌ترین عیب و نقص است].
20- «تُمسون» از ریشه «مساء» به اول شب یا داخل شدن به شب گفته می‌شود که سرآغاز و آستانه تبدیل نظام روشنی به نظام تاریکی است. همچنان که تصبحون معنای معکوسی دارد.