10 – جمله: «فِی أَنْفُسِهِمْ» [یا: فِی أَنْفُسِهنّ] که جمعاً 11 بار در قرآن تکرار شده، دلالت بر ذات و درون اشخاص می‌کند که کاربردهای آن عبارتند از: خدا به ذات آدمی آگاه است [هود 31 (11:31) ]، مخزن اسرار شخصی است [آل‌عمران 154 (3:154) ، مائده 52 (5:52) ]، باید سخنی گفت که در عمق جانشان اثر کند [نساء 63 (4:63) ]، بعضی ذاتاً خود بزرگ بین‌اند [فرقان 21 (25:21) ]، با خود سخن گفتن [مجادله 8 (58:8) ]، تفکر درونی [روم 8 (30:8) ]، احساس راحت درونی [نساء 65 (4:65) ].

11 – اجل همان سرآمد یا سر‌رسید زمانی است که مشتقات آن [3x19] 57 بار در قرآن تکرار شده است، از سرآمد مهلت قرض گرفته تا سرآمد زایمان ، سرآمد عمر افراد یا جوامع، سرآمد دنیا، سرآمد عمرِ ماه و خورشید و... در این آیه به سرآمد عمر کل هستی اشاره شده است که مشابه آن را در آیه 3 سوره احقاف (46:3) عیناً می‌توان دید.

12 – لقاء، تلاقی، تلقی، ملاقات و... تماماً دلالت بر نوعی رسیدن به: روز قیامت، خدا و ربّ می‌کند. در قرآن از تکذیب، کفر [نادیده گرفتن]، نسیان [فراموشی]، شک و تردید و نومیدی نسبت به: لقاء آخرت، لقاء الهی یا ربوبی یاد کرده است و در جهت مقابل نیز، نقش کتاب و رسولان و تفصیل آیات را برای: انذار به آخرت، امید، ایمان و یقین به:لقاء ربّ، الله و آخرت برشمرده است.