وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ يَعِظُهُ يَابُنَيَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ
و [به یاد آر] آن‌گاه که لقمان به پسرش، در حالی که او را اندرز می‌داد گفت: پسرم، به خدا شرک مورز [=از توحید منحرف مشو] که مسلماً شرک ظلم عظیمی است.13
13 – ظلم مقابل عدالت است و دلالت بر عدم تعادل و ناهماهنگی دارد، کسی که خالق را رها کرده و مشرکانه به مخلوق او پناه می‌برد، گوئی تعادلی در دل و دیده‌اش وجود ندارد.