26 – در قرآن 22 بار از تسخیر [رام ساختن] خدا نسبت به چیزهایی یاد شده است. مثل: رام ساختن خورشید و ماه [7 مرتبه]، کوهها برای داود [در استخراج فلزات] و باد برای سلیمان. در این میان 12 مورد آن با ذکر کلمه «لکم» [یا لنا] به انسان اختصاص یافته است. مثل: سخرلکم الفلک [کشتی]، سخرلکم الشمس و القمر [انرژی خورشیدی]، سخرلکم الیل و النهار [شب و روز]، سخرناها لکم [شتر]، اما در آیه 20 سوره لقمان (31:20) و آیه 13 سوره جاثیه (45:13) ، نه تنها اجزایی از طبیعت، بلکه کل عالم هستی را در قابلیت رام شدن و استفاده آدمی قرار داده و این نعمت حیرت‌آوری است که نادیده گرفته می‌شود.

27 – در اینجا از فراوانی نعمت‌های خدا یاد شده و در آیات 34 سوره ابراهیم (14:34) و 18 سوره نحل (16:18) از غیر قابل شمارش بودن آن: ...وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوهَا…

28 – این مضمون که عیناً در آیه 8 سوره حج (22:8) تکرار شده است، به سه سرچشمه آگاهی اشاره می‌کند که مجادله‌کنندگان از هیچکدام آنها بهره نگرفته‌اند؛ علم [اطلاعات دریافتی از تفکر و تحقیق]، هدایت [آموزش و رهبری از غیر خود]، و بالاخره کتابی روشنگر.