أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا لَّا يَسْتَوُونَ
پس آیا کسی که مؤمن باشد،20 همچون کسی است که فاسق [=نقض کننده] حریم حق باشد؟21 [بدیهی است که] یکسان نیستند.
20 – فعل «کان» که دوبار در این آیه تکرار شده، دلالت بر استمرار و تکرار عمل و «تکوین» ایمان یا کفر، در شخصیت مؤمن یا فاسق می‌کند.
21- «فسق» در زبان عربی، پاره کردن پوسته محافظ است که موجب «فساد» می‌گردد. همچون پاره شدن پوست میوه که موجب نفوذ میکرب و فساد و گندیدگی آن می‌شود. پوسته انسان همان حریم و حدود شرعی و نظامات ایمانی است. تقوا نیرویی است که ما را به محافظت از حریم و حدود وادار می‌کند و فسق به پاره کردن آن و تجاوز از مرزهای مجاز.