وَإِذْ قَالَت طَّائِفَةٌ مِّنْهُمْ يَاأَهْلَ يَثْرِبَ لَا مُقَامَ لَكُمْ فَارْجِعُوا وَيَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِّنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُـولُونَ إِنَّ بُيُوتَنَا عَوْرَةٌ وَمَا هِيَ بِعَوْرَةٍ إِن يُرِيدُونَ إِلَّا فِرَارًا
و آن گاه که گروهی از آن ها [به همشهریان خود] گفتند: ای مردم یثرب [=نام قبلی مدینه]! شما را دیگر جای درنگ نیست [=ماندن در جبهه به مصلحت نیست، فورا] برگردید! و گروهی از آنان نیز [برای ترک جبهه] از پیامبر اجازه می‌خواستند؛ می‌گفتند خانه‌های ما [در برابر دشمن] بی‌حفاظ است،16 در حالی که بی‌حفاظ نبود؛ آن‌ها جز گریز قصدی نداشتند.
16 – به خانه‌ای که حفاظ نداشته و در معرض دزدی و دستبرد به مال و ناموس باشد، عوره می‌گویند [احزاب 13 (33:13) ]، لباس نیز همچون حفاظ، اندام جنسی را از معرض دزدان ناموس و بیماردلان می‌پوشاند و عورت از نظر لغوی، به چیزی گفته می‌شود که آشکار شدنش شرم‌آور و شنیع باشد.