وَأَنزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُم مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن صَيَاصِيهِمْ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِيقًا تَقْتُلُونَ وَتَأْسِرُونَ فَرِيقًا
و [نیز] کسانی از اهل کتاب [=یهودیان همجوار مدینه] را که به پشتیبانی احزاب پرداخته بودند، از برج و باروهاشان به زیر کشید و در دل‌هاشان هراس افکند، [به گونه‌ای که در نبرد بعدی به تلافی توطئه‌هاشان] عده‌ای را کُشتید و عده‌ای را به اسارت گرفتید.23
23 – این آیه اشاره‌ای است به نبرد با قبیله‌ای از یهودیان همسایه مدینه که با وجود هم‌پیمانی با مسلمانان، راه خیانت و همکاری توطئه‌آمیز با دشمن را در پیش گرفته و مسلمانان را ناچار ساختند پس از دفع متجاوزین به سراغ آنها رفته و این دشمن بالقوه را از همسایگی مدینه دور سازند.