32- «قَرْنَ» فعل امر از قرار و ثبات، توصیه‌ای است به رضایت و احساس آرامش از خانه ماندن و پرداختن به تربیت اولاد و تمشیت امور خانواده.

33- «تَبَرُّجَ» از بُرج به معنای ظهور است. ستاره و ساختمان‌های بلند را نیز به دلیل آشکار و نمایان بودن‌شان برج می‌نامند. اما تبرّج در باب تفعّل، خودنمایی و تمایل به نمایش و عرضه زینت‌های خود است.

34- توصیه زکات به زنان، در حالی که در آن زمان اغلب دارایی و درآمدی نداشتند، نشان می‌دهد اولا هر کس به میزانی که دارد می‌تواند انفاق کند، ثانیاً در معنای زکات، که تزکیه نفس و رشد و نمو سالم آن است، خود‌سازی بیشتر مطرح می‌باشد.

35 – اگر ذهن و ضمیر خود را از آنچه تاکنون خوانده یا شنیده‌ایم و از روایات و احادیثی که در طول قرن‌ها نقل شده تخلیه کرده و بدون توجیه و تحریف، تسلیم معنای آشکار و ساده این آیه گردیم، درمی‌یابیم که تذکرات انتهایی آن متوجه همه همسران و اهل بیت پیامبر [نه بخشی از آنان] است.
سیاق این مجموعه آیات [از آیه 28 تا 36] و تذکرات تربیتی آن در موارد: پرهیز از دنیاطلبی و دلبستگی به زینت‌های آن، پرهیز از فحشاء و تهدید به تنبیه شدید، توصیه به فروتنی در برابر خدا و رسول، به صدای خود حالت ناز و نرمش ندادن، خودنمایی نکردن و... و تأکید انتهایی آن بر اینکه این تذکرات فقط برای زدوده شدن پلیدی و پاک شدن شما اهل بیت پیامبر است، تماماً نشان می‌دهد که روی سخن به تمامی آنهاست. کسانی که اهل بیت پیامبر را منحصر در محدوده‌ای از برگزیدگان آنان [دختر، داماد، و سه نوه پیامبر علیهم سلام الله جمیعاً] می‌کنند، ناخواسته چنان انتقاداتی را متوجه و منحصر به این پاکان پروا‌پیشه می‌سازند.